ခုေလာက္ဆို.....
နင္ဟာ ေဘးဘီ၀ဲယာပတ္ပတ္လည္က
တိမ္ေတာင္တိမ္တိုက္ေတြနဲ႕ အေဖၚၿပဳၿပီး
၀သာန္ရဲ႕သက္ၿငိမ္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ၿဖစ္တဲ့
အစိမ္းေရာင္စပါးခင္းကို ထီးထီးမတ္မတ္ရပ္ၿပီး
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမလား.....
ဒါမွမဟုတ္....
မိုးကုတ္ေခတ္ကုန္သြားလို႕
အလယ္ပိုင္းကေန ေရၾကည္ရာၿမက္ႏုရာကို
တိုက္ခတ္ေသြးေရာေစတဲ့
အညာေၿမသင္းရနံ႕ကို တစ္၀ၾကီးရွဴမိၿပီး
အမႈိက္သရုိက္ေတြနဲ႕ နပန္းလုံးေနရၿပီလား.........
ဒါမွမဟုတ္....
အခ်င္းခ်င္းၿပန္ကိုက္ၾကတဲ့ သားသမီးေတြနဲ႕
ၿပန္ေရာက္မလာပဲ
ရက္လႏွစ္ရွည္ ထြက္ေၿပးသြားၾကတဲ့ သားသမီးေတြကို
စိတ္နာက်ည္းေနေရာ့သလား.....
အို....ဇြဲကပင္
ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္
ကရင္ဟာကရင္ပါပဲ....
အသင္ကို ခ်စ္တယ္...
မတရားမႈေတြကိုမုန္းတယ္...
သားသမီးေတြ ညီညြတ္ၾကဖို႕
စည္းရုံးေနတယ္
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ၿခယ္မႈေတြကို တြန္းလွန္ႏိုင္ဖို႕
သားသမီးေတြပညာရွာေနတယ္...
အသင္သာ ဗမာစကားမေၿပာနဲ႕ဦး...
ေစာင့္ေမွ်ာ္ပါ
ၿပီးၿပည့္စုံတဲ့တစ္ေန႕
အသင္ရဲ႕ အမႈိက္သရုိက္ေတြကို ရွင္းထုတ္ၿပီး
ေကာ္သူးေလၿပည္ တစ္ဖန္အသက္သြင္းဖို႕
အေၿပးၿပန္လာခဲ့ပါ့မယ္။ ။
ကိုးဒီေသြးမွ ကူးယူသည္။
Friday, June 18, 2010
အို........ဇြဲကပင္
သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံ (17-06-2010) ဘြဲ႔နွင္းသဘင္အခမ္းအနား
(17-06-2010) ေန႔ရက္တြင္..သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံ(conference internationla hall)မွာ ၂၀၀၈-ခုႏွစ္က ဘြဲ႔ရတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ဘြဲ႔ေပးတဲ့အခမ္းအနား(convocation-ceremony)က်င့္ပခဲ့ပါတယ္။ဒီေန႔ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္မွာ သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံရွိ ကရင္ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားမွ (M.A Buddhism)ဘြဲ႕ရ ကရင္ရဟန္းေတာ္ ေလးပါး ဘြဲ႔ခံယူခဲ့ပါတယ္။ေနာက္လာမယ့္ ဒီဇင္ဘာက်ရင္ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္မွာ ေအာင္တဲ့ ကရင္ရဟန္းေတာ္ (၅) ပါး ဘြဲ႕ဆက္ခံယူဖုိ႔ ရွိပါတယ္။သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံမွာ ကရင္ရဟန္းေတာ္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္နွစ္မ်ားလာသလုိ ႏွစ္တုိင္းလည္း ဘြဲ႔ရ ရဟန္းေတာ္မ်ား ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကရင္မိဘျပည္သူမ်ား ၀မ္းသာႏုိင္ေအာင္ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ဒီဇြဲကပင္မိသားစု ဘေလာ့မွ တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ဒီရဟန္းေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားက ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာမွာ တစ္ေတာင့္တစ္ေနရာမွာ အက်ိဳးျပဳႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ရင္း.....။
K.D.A မွကူးယူသည္
သီခ်င္းက႑ က်ာမီလံင့္၀ီ့လး(ထူး၀ါး)
``တစ္ခုခုကိုရယူခ်င္ရင္ တစ္ခုခုကို ေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတာ
ကမၻာၾကီးရဲ႕ဒသန´´တဲ့။
ဒါေပမဲ့.......
........ .......... .......
မင္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕အတြက္ အရာရာကို ငါလုပ္ေပးခဲ့တယ္
ေခၽြးနဲ႕ရင္းၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့၊ ငါလိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တာေတာင္မွ
မင္းဟာ ကိုယ္က်ဳိးသာရႈၿပီး ငါ့အတြက္ဆို ဥေပကၡာၿပဳရက္တယ္
နင့္ရဲ႕တုန္႕ၿပန္မႈက အခါးသက္ဆုံးအခ်စ္ေတြနဲ႕ လမ္းဆုံးသြားခဲ့တယ္။
ေ၀သႏၱရာမင္းလို ေစတနာ၊ေမတၱာေတြထားၿပီး
ေရစက္ခ်အမွ်ေ၀ေပးၿပီးမွ
မင္းဆီအေရာက္ ငါဆက္ကပ္ခဲ့ေပမဲ့
မင္းကေတာ့ မင္းရဲ႕လက္တစ္ဆုပ္စာေကာင္းစားဖို႕အတြက္ကိုသာ
အာရုံထားၿပီး
အသုံးမက်တဲ့ က်ီးအာသီးေတြကို ၿပန္ေပးခဲ့တယ္။
မင္းရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ
ဘယ္ဆီဘယ္၀ါ ေရာက္လို႕ေရာက္မွန္းမသိေအာင္
မ်က္စိလည္လမ္းမွားေစေလာက္ေအာင္
အခ်ိန္မေရြး ငါ့ကိုစုပ္ယူလြင့္ပါေစတဲ့
ေလဆင္ႏွာေမာင္းလိုပါပဲ......
ႏိုင္ထက္စီးနင္းဆန္လြန္းတဲ့မင္းေၾကာင့္
ငါ့ရဲ႕ယုံၾကည္မႈေက်ာက္တိုင္လည္း ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရပါၿပီ။
ငါ့ႏွလုံးသားကို လိုခ်င္မယ္ဆိုရင္
မ်က္ရည္ၾကားကေန ငါေပးပါ့မယ္
ဒါေပမဲ့......
ငါနဲ႕ငါ့ညီအစ္ကိုေတြ အခ်င္းခ်င္းကို
ၾကက္တိုက္သလို မေပးခြပ္ပါနဲ႕ေတာ့
ေလာကငရဲထဲကေန ရုန္းထြက္ခြင့္ေပးပါေတာ့.......။
က်ာမီလံင့္၀ီ့လး
ေ၀့ဏ္ုသာမုက္ မာေဖွ္ဏ္ု
ေဍေခါဟ္သဲု ိ႕ထီ့ မာယွဴးဏ္ု
ယ္ုအ္ုဟွင္.ခ၀့္ ဏ္ုလ္ုေယါ၀္.လိုင္
ဆ္ုအဲအ္ုခးထုက္ ဏ္ုေဖွ္ထါင္ယ္ု။
သုဂ္ထ်ာဆိင့္ေဖု၀့္ ေ၀့၀ီ.သင့္တ၀္
ခယ္ခင္ပ်ဳက္ထီ့ ပ္ုခိင္.ဏ္ု
ဏ္ုလ္ုေယါ၀္.လင္ဏ္ု စူးလ္ုဍဴးဖိုင္
ကုာအူးသးမိင့္ ေဖွ္က္ုဍာယ္ု။
က်ာမီလံင့္ ဏ္ု၀ီ့လး သ္ု၀ၚဍီေဏ၀္.ယ္ု
မြာဲယ္ုဟွးထံင္ခ၀့္လာဲ
ဟွာဖုဳိ၀္သာထီ့ဖါ မာဆုဂ္ဆာ့ မာယွင္းယ္ု
လင္ဃွံင္.ခြိက္မိင္ ဆ္ုဏယ္လုင္.တိုင္။
ေအမြာဲ၀းေလါတ္ ယ္ုသုင္းယ္ုသာ
ဆာ္လင္ေမံထီ့မ္ုေဖွ္ဍာ္
ဍဳိ၀္ကုဲယ္ုေဃွ၀္ ေ၀့ဆင့္သို၀္
လိုဒ္ကာနာလ် ထုင္.လ္ုကဲက၀္။
Monday, June 14, 2010
လူငယ္တာ၀န္...
ယေန႔လူငယ္ ေနာင္လူၾကီး ဟူေသာစကားသည္ လူတုုိင္းေျပာေနက်စကားျဖစ္သည္။ ေျပာဆုိေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးေလးနက္နက္ေတြးမိသူကား အလြန္နည္းေပသည္။ လူငယ္မွ လူၾကီးသို႔
အသက္အရြယ္က တြန္းပို႔ေသာ္လည္း အေတြးအေခၚ အေျမာ္အျမင္ လုပ္ငန္းပိုင္းဆုိင္ရာ တာ၀န္ကား လူၾကီးႏွင့္အညီ ရွိခ်င္မွ ရွိေပမည္။ ယေန႔လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားသည္လည္း အနာဂတ္ကို ပိုင္ဆုိင္ထားသူပီပီ အနာဂတ္လွပေရးဟူေသာ တာ၀န္ၾကီးတစ္ရပ္ကို တာ၀န္သိသူအဖုိ႔ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
တာ၀န္မသိသူကား အပူအပင္ကင္းျပီး ေရွ႕ဆက္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဘယ္လုိအေကာင္အထည္ေဖာ္ရမွန္းမသိသည့္အျပင္ အျခားသူမ်ား ၀န္ေဆာင္ေနသည္ကို ေတြ႔ေသာ္ျငားလည္း သူႏွင့္မဆုိင္သလုိ ေဘးကေန ေႏွာင့္ယွက္ေနတတ္ေသးသည္။
လူငယ္ ဟူသည္ အေတြးအေခၚအေျမာ္မျမင္ပိုင္းဆုိင္ရာ အၿမဲတမ္း ရွင္သန္ထက္ျမက္ေနရမည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးမားသူ ျဖစ္ရမည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထုိင္သူ ျဖစ္ရမည္။ ခံယူခ်က္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္သူ ျဖစ္ရမည္။ သူမ်ားမလုပ္ႏုိင္သည့္အရာတစ္ခုကို လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ေခါင္းထဲအၿမဲရွိရမည္။ ေနာက္လုိက္ေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေလ့က်င့္၊ ခံယူထားရမည္။ သို႔မွသာ ယေန႔လူငယ္ ေနာင္၀ယ္လူၾကီး ဆုိသည့္စကားႏွင့္ ကုိက္ညီမည္ျဖစ္သည္။
တာ၀န္ ဟူသည္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ကိစၥပင္ျဖစ္သည္။ မိဘဘုိးဘြားမ်ားသည္ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္၊ သူတစ္ပါး အထင္ေသးအျမင္ေသးမခံရေအာင္၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအျဖစ္ လူေရွ႕သူေရွ႕တြင္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားႏုိင္ေအာင္ အေမြအႏွစ္မ်ား ထားရစ္ခဲ့ရပါသည္။ တစ္နည္းဆုိရေသာ္ လက္ဆင့္ကမ္းတာ၀န္ေပးခဲ့ပါသည္။
၄င္းလက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ေသာ တာ၀န္၊ ထားရစ္ခဲ့ေသာအေမြအႏွစ္မ်ားသည္ အျခားမဟုတ္၊ ကရင္အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ ငါးရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ဟူသည္ကား အတုိခ်ဳံးအားျဖင့္ နားလည္ေအာင္ စကား၊ စာေပ၊ ရုိးရာဓေလ့၊ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ၊ အတီးအမႈတ္ (အႏုသုခုမ) စသည္တုိ႔သာ ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ယဥ္ေက်းမႈငါးရပ္သည္ အေတြးဆန္႔ထုတ္ၾကည့္မိလွ်င္ ေရးျပမကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ က်ယ္၀န္းလွပါသည္။ ေပ့ါေပါ့တန္တန္ေတြးသူအဖုိ႔ကား ေရးျပစရာမဆုိထားႏွင့္၊ ေျပာျပစရာေတာင္ ရွိမည္မဟုတ္ေခ်။ ယဥ္ေက်းမႈ ငါးရပ္၏အတိမ္အနက္ကို လူငယ္တုိင္း ေလ့လာသိထားသင့္သည္။ ထိန္းသိမ္းရမည့္တာ၀န္လည္း ရွိသည္။
အေရးၾကီးဆုံးအခ်က္ကား စကားျဖစ္သည္။ စကားသည္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏သက္ေသျဖစ္သည္။ မိမိဘာသာစကားကို ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ထိန္းသိမ္းရာေရာက္သည္။ မိမိေျပာေနသည့္ဘာသာစကားကုိ အျခားလူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးက ၾကားသည္ရွိေသာ္ ဤလူမ်ဳိး ဘာလူမ်ဳိးလဲဟု မေမးသည့္တုိင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ရွိမည္ေသခ်ာသည္။ အကယ္၍ ေမးလာခဲ့လွ်င္လည္း မိမိဘာသာစကား၏ရင္းျမစ္မသိထားလွ်င္ အဘယ္သုိ႔ေျဖမည္နည္း။ ဘာႏွင့္ သက္ေသျပမည္နည္း။ သက္ေသမျပႏုိင္လွ်င္ မိမိအဖုိ႔ ဘယ္လုိမွမခံစားရေသာ္လည္း မိမိလူမ်ဳိး၏ဂုဏ္ကုိ ေနရင္းထုိင္ရင္းပင္ ညွဳိးႏြမ္းေစသည္။ အဲသည္လုိအခ်ိန္မ်ဳိး၌ မိမိသည္ လူငယ္တာ၀န္ေက်ရဲ႕လာဟု ျပန္သတိရဖုိ႔လုိပါသည္။
စကားသည္ လူတုိင္းအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေရွ႕ေျပးေပါင္းကူးတံတား ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ကမၻာသုံးစကားသည္ အဂၤလိပ္စကားျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္လုိေျပာႏုိင္လွ်င္ မ်က္ႏွာပြင့္သလုိေတာ့ရွိသည္။ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္လည္း ဆက္ဆံရလြယ္ကူသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဂၤလိပ္လုိေျပာတတ္ၿပီး မိမိ၏မိခင္ဘာသာစကားကုိ မတတ္လွ်င္လည္း ဆားမပါေသာဟင္းႏွင့္တူသည္။ မည္သည့္ဘာသာစကားမဆုိ တတ္ထားဖုိ႔လုိသလုိ မိခင္ဘာသာစကားကုိလည္း ေမ့မထားအပ္ေပ။ မိမိဘာသာစကားကုိ ေမ့ထားျခင္းအားျဖင့္ မိမိလူမ်ဳိးတုန္းေအာင္ လုပ္တာႏွင့္အတူတူပင္။ အဲသည္လုိလုပ္ရပ္မ်ဳိးသည္ တာ၀န္မဲ့သူတုိ႔၏လုပ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
လူငယ္ႏွင့္ ဘာသာစကား/စကား၏အေရးပါပုံကို သုံးသပ္ၿပီးေနာက္ စာေပ၏အေရးပါပုံသည္လည္း ထုိနည္းႏွင္ႏွင္။ စာေပသည္ စကား၏ကြင္းဆက္ျဖစ္သည္။ စကားႏွင့္စာေပ၊ စာေပႏွင့္စကားသည္ ခြဲျခားလုိ႔မရေပ။ ေန႔စဥ္ သြားလာလႈပ္ရွားေျပာေနေသာစကားသည္ စာေပျဖင့္ ေရးမွတ္ၾကသည္။ ဒါေၾကာင့္ စာေပသည္လည္း စကားသာျဖစ္သည္။ ဘာသာစကားမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ စာသေကၤတျဖင့္ မွတ္သားၾကသည္။ အဲသည္ စာသေကၤတသည္ ႏွစ္ေပါင္းၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် စာေပပညာေရး ဟူေသာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္လာသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေပအေရးအသားအတတ္ပညာသည္ လူသားေတြအတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးပါအရာေရာက္စြမ္းအားရွင္
လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္သည္။
ကမၻာ့ ႏုိင္ငံအသီးသီးက သူ႔ထက္ငါ တုိးတက္ေအာင္ စာေပ သုိ႔မဟုတ္ ပညာေရးကုိ ဦးစားေပး၀န္ေဆာင္ၾကသည္။ ယေန႔ တုိးတက္ေနေသာေခတ္ႀကီးအတြင္း လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိစာေပကုိ ေဖာ္ထုတ္ထိန္းသိမ္းျမွင့္တင္ရန္ တာ၀န္ရွိေပသည္။ မိမိစာေပကုိမတတ္ေသးသူအဖုိ႔ကား ျပန္ေလ့လာသင္ယူရန္ တာ၀န္မရွိေပဘူးလား။ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ရွိသူမွန္သမွ် တုိက္တြန္းဖုိ႔လုိမည္မထင္။ မိမိစာေပကုိလည္း ဘယ္ေသာအခါမွ လ်စ္လ်ဴရႈမည္မဟုတ္ေပ။ စာေပအတြက္ ဘ၀ႏွင့္ရင္းၿပီး ေပးဆပ္ၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ကရင္စာေပတုိးတက္ေရးသည္ လူငယ္တုိ႔လက္ထဲမွာသာရွိသည္။ ယေန႔ ကရင္စာေပ၏ေမွးမွန္ရသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ ႀကီးငါးႀကီးလုိ႔ေခၚသည့္ ဆရာႀကီး၊ ဘုန္းႀကီး၊ သူေ႒းႀကီး၊ ေဒသတာ၀န္ခံလူႀကီး၊ မိဘႀကီး စသူတုိ႔က ကရင္စာေပကုိ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ လူငယ္ေတြ ေအာက္ေျခလြတ္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ကရင္လူမ်ဳိးအမ်ားစုသည္ စာေပစိတ္ဓာတ္မရွိသည္က တစ္ေၾကာင္း စသည့္အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
စာေပမွသည္ ယဥ္ေက်းမႈသုိ႔ ႏွီးႏြယ္လ်က္ရွိေပသည္။ ယဥ္ေက်းမႈသည္ လူမ်ဳိးကို တင့္တယ္ေစသည္။
လူမ်ဳိး၏အဆင္တန္ဆာဟုလည္း ဆုိႏုိင္သည္။ ဤေနရာတြင္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ပတ္သက္လုိ႔ သာဓကတစ္ခု ေထာက္ျပခ်င္ပါသည္။ အျခားမဟုတ္ ၀ါေခါင္လ ကရင့္ရုိးရာခ်ည္ ျဖဴဖြဲ႔ မဂၤလာပြဲပင္ျဖစ္သည္။ ဘယ္တုန္းက စတင္က်င္းပလာခဲ့သည္ကုိ မသိေသာ္လည္း အလြန္ေရွးက်သည့္ ကရင္လူမ်ဳိးတုိ႔၏ခ်စ္စရာဓေလ့တစ္ခုဟု ဆုိရပါမည္။ ယေန႔တုိင္ ၀ါေခါင္လေရာက္တုိင္း က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ၄င္းရုိးရာပြဲသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ က်င္းပေလ့ရွိၾကသည္။ ေက်ာင္းတြင္း၌ က်င္းပၾကေသာ္လည္း ဘာသာေရးပြဲေတာ္မဟုတ္ပါ။ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈႏွင့္ လုံး၀မသက္ဆုိင္ေပ။ စကားအကုန္ဆုိရေသာ္ က်င္းပသည့္ေနရာမရွိလို႔ ေက်ာင္းသုိ႔ သြားေရာက္ျပဳလုပ္ၾကရျခင္းသာျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ဤပြဲကုိ ဘာသာေရးပြဲဟု ယူဆမိလွ်င္ မွားေပၿပီ။ ဤပြဲသည္ ကရင္အမ်ဳိးသားပြဲအစစ္ျဖစ္သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လက္ခ်ည္ပြဲက်င္းပျခင္းအားျဖင့္ ကြဲကြာေနေသာ မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိး၊ အေပါင္းအသင္းမ်ား ျပန္ဆုံတတ္ၾကသည္။ အဲသည္လုိ ျပန္ဆုံသည့္ အခ်ိန္၌ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာမွအစ မိသားစုေရးပါမက်န္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ခြင့္ရသည္။ သူ႔အေရးကိုယ့္အေရး ဖလွယ္ျခင္းအားျဖင့္ နားလည္မႈေတြရရွိၾကသည္။ နားလည္မႈမွသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းသို႔ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိသည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ မိသားစုေသြးစည္းခုိင္မာေရးအထိ ပုိ႔ေဆာင္ႏုိင္သည္။ ဤသေဘာတရားကုိ သိထားလွ်င္ ခ်ည္ျဖဴဖြ႔ဲမဂၤလာအႏွစ္သာရသည္ အထူးေျပာမလုိျပီ။
ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႔မဂၤလာ၏ ဦးတည္ခ်က္မွာ ကြဲကြာေနေသာမိသားစုမ်ား ျပန္လည္ေတြ႔ဆုံေရး ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈမခံရေရး (အလိမ္အညာမခံရေရး) ႏွင့္ မိဘဘုိးဘြားမ်ား၏ဆုံးမစကားကုိ နာခံေရးတုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ၄င္းဦးတည္ခ်က္ကုိ ဆင့္ပြားေတြးကာ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္ လက္ေတြ႔ႏွင့္အျမင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ေပသည္။
ထုိ႔အျပင္ လူဆုိသည္မွာ အသက္ႏွင့္လူလုပ္သည္မဟုတ္၊ အရွက္ႏွင့္လူလုပ္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ ဒါေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္၏အရွက္ကုိကာကြယ္ရန္ အ၀တ္အစားလုိအပ္ေပသည္။ အ၀တ္အစားဟူသည္မွာလည္း ေနရာေဒသ၊ ကာလအပုိင္းအျခား မ်ဳိးႏြယ္စုအလုိက္ စသည့္အေၾကာင္းတရားေပၚမူတည္ျပီး သူ႔သေကၤတႏွင့္သူ ဖန္တီး၀တ္ဆင္ၾကပါသည္။
မည္သည့္တိုင္းရင္းမဆို သူတုိ႔ရိုးရာအ၀တ္အစား အသီးသီးရွိျပီးသားျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ကရင္သည္လည္း အမ်ားသိတိုင္းရင္းသားတစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ကရင့္အ၀တ္အစားဟူ၍ ရွိပါသည္။ ၄င္းအ၀တ္အစားမ်ားကုိ အမ်ဳိးသားပြဲေတာ္မွအပ ၀တ္ေလ့၀တ္ထမရွိေပ။ အမ်ဳိးသား၀တ္စုံကုိ ၀တ္ဆင္ျခင္းအားနည္းလာသည္ႏွင့္အမွ် ေနာင္တြင္ လုံးလုံးမ၀တ္ေတာ့သည့္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္သြားႏုိင္သည္။ ထုိသုိ႔မျဖစ္ရန္ လူငယ္မ်ားက အမ်ဳိးသားေရးအသိျဖင့္ တာ၀န္ယူထိန္းသိမ္းသင့္ေပသည္။
ထုိမွ်မကေသး အႏုသုခုမပညာသည္လည္း စိတ္ခံစားမႈႏွင့္အတူ ပါလာသည့္ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ကမၻာ့ဂီတပြဲေတာ္တုိ႔၊ ျမန္မာ့ဂီတပြဲေတာ္တုိ႔၊ ျမန္မာ့ဆုိ၊ က၊ ေရး၊ တီး ပဲြေတာ္တို႔ ႏွစ္စဥ္ တခမ္းတနားက်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ထုိ႔နည္းတူ ကရင္ဂီတပြဲေတာ္သည္လည္း မရွိသင့္ေပဘူးလား။ ကရင့္ဂီတပြဲေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ႏုိင္ေရးသည္ ကရင္လူငယ္တို႔၏ၾကဳိးစားအားထုတ္မႈေပၚတြင္ မူတည္ပါသည္။ ၄င္းဂီတပြဲေတာ္ မျဖစ္သည့္တုိင္ ကရင့္ရိုးရာ တူရွိယာပစၥည္းေတြကိုေတာ့ အျမတ္တႏုိး ထိန္းသိမ္းရပါမည္။ ဤ၀န္သည္ လူငယ္တုိ႔၏၀န္သာျဖစ္သည္။ အျခားသူေတြကုိ တြယ္ကပ္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ သစ္လြင္ေသာအေတြးျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ရန္ တာ၀န္အျပည့္ရွိေပသည္။
အထက္ပါဆုိခဲ့သမွ်အေၾကာင္းအရာအားလုံးသည္ ကရင္အမ်ဳိးသားအနာဂတ္ေရးအတြက္ လူငယ္မ်ားအားလုံး ေခတ္အျမင္ရွိရွိႏွင့္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဆိုရင္ လူငယ့္တာ၀န္ဟူေသာစကားသည္ မေက်ပြန္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ လူငယ္တုိ႔အဖုိ႔ တာ၀န္သိရန္သာ အေရးၾကီးလွေပသည္။
သထံုျမိဳ႔နယ္၊ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ အထိမ္းအမွတ္စာေစာင္မွ...။အု္လ်ာ႕ဖါန္ မွ တစ္ဆင့္ ကူးယူေဖၚျပသည္။
သိမွတ္ဖြယ္ရာ ကရင္ယဥ္ေက်းမွဳ အျဖာျဖာ အပိုင္း(၃)
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ စကားအုပ္စုမ်ား
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္း(၁၃၅) မ်ိဳးရွိသည့္အနက္ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု (၁၁) မ်ိဳးပါ၀င္သည္။
၁၉၃၁-ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ သန္းေခါင္ စာရင္းအရ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု (၁၇) မ်ိဳးကို ေအာက္ပါအတုိင္း အစီရင္ခံတင္ျပသည္။
၁၉၃၁-ခုႏွစ္၌ သတ္မွတ္ထားေသာ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု…
သီးျခားမေဖာ္ျပထားေသာ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု၊
-စေကာကရင္၊
-ပကူးကရင္၊
-ေ၀ေ၀ၚကရင္၊
-မုိးေ၀ပၸါကရင္၊
-ဘြဲကရင္၊
-ပရင္းေဘာ္ကရင္၊
-မုိပၸါကရင္၊
-ပအုိ႔၀္ကရင္၊
-ပေဒါက္ကရင္၊
-ကရင္ျဖဴ၊
-ကရင္နီ၊
-ဂဲခုိဂဲဘားကရင္၊
-ဇယိမ္းကရင္(ပေဒါင္ေခါင္းတုိ)
-တလုိင္းတလစီကရင္ ဟူ၍ ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားသည္။
ယေန႔သတ္မွတ္ထားေသာ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု…
-ပိုးကရင္ (မြန္ကရင္)၊
-စေကာကရင္၊
-ဘြဲကရင္၊
-ပကူးကရင္၊
-တလပၸါကရင္၊
-ေမာ္ေနပၸကရင္၊
-ကရင္ျဖဴ၊
-ကရင္နီ၊
-ပေလၾကီး(ခေလခ်ီ)၊
-ပိုးကရင္ (အေနာက္)၊
-ဖုိးပၸါ (မုိပၸါ)။
သီးျခား ေဖာ္ျပမထားေသာ ကရင္…
ယေန႔တြင္ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စုကို (၁၁) မ်ိဳး သတ္မွတ္ထားသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္တုိ႔တြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ အျခားကရင္မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား မပါ၀င္ေသးပါ။ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔တြင္ ဘာသာစကားအေနျဖင့္ တခ်ိဳ႕မွာ နီးစပ္မွဳရွိျပီး ကြဲျပားျခားနားမွဳလည္း ရွိပါသည္ဒ
ရုိးရာဓေလ့ထံုးစံမ်ား
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔သည္ ဘာသာစကားႏွင့္ ေတာ္ေပၚေျမျပန္႔ေနထုိင္မွဳ ကြာျခားျခင္းေၾကာင့္ ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံမ်ား အနည္းငယ္ ကြဲျပားမွဳရွိေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ တူညီၾကပါသည္။
ရုိးရာဓေလ့ အနည္းငယ္ေဖာ္ျပရလွ်င္…
(၁)အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၂)ယဥ္ေက်းမွဳဆုိင္ရာ ရိုးရာဓေလ့မ်ား၊
(၃)လူမ်ိဳးေရးဆုိင္ရာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၄)ဘာသာေရးဆုိ္င္ရာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၅)ရုိးရာနတ္ႏွင့္ဆုိင္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၆)ပြဲလမ္းသဘင္ႏွင့္ဆုိင္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၇)ေက်းရြာႏွင့္ဆုိင္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၈)မ်ိဳးႏြယ္စုႏွင့္ဆုိင္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား၊
(၉)အေရွာင္/အေဆာင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ရုိးရာဓေလ့မ်ား ဟူ၍ ခြဲျခားသတ္မွတ္ႏုိင္ပါသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔သည္ အစြဲအလမ္းၾကီးသည္။ ယံုၾကည္လြယ္သည္။ မေကာင္းမွဳျပဳရမည္ကို လြန္စြာ၀န္ေလးသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရုိးရာဓေလ့ထံုးစံအခ်ိဳ႕သည္ ေခတ္ကာလႏွင့္ မဆီမေလ်ာ္ျဖစ္သည္။ ေရွးရုိးကိုူလည္း မပယ္ဖ်က္ႏွင့္၊ ဆုိေသာစကားအရ အရုိးကို အရြက္မဖံုးေစရန္ႏွင့္ လက္ခံသင့္သည္ကိုသာ လက္ခံ၍ ေခတ္ေနာက္က်ျပီး ေဆြးေျမ႔ေနေသာ အယူအဆမ်ားကို ပစ္ပယ္သင့္က ပစ္ပယ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳ
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔သည္ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားသလုိ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳလည္း အေရာင္အဆင္း စံုလင္သည္။ လူမ်ိဳးႏြယ္စုအလိုက္ ၀တ္ဆင္သည့္ အေရာင္အဆင္းကို မူတည္ျပီး ကရင္လူမ်ိဳးစုမ်ားကို ခြဲျခားသိသာႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရွးက ကရင္နီ၊ ကရင္ျဖဴ၊ ကရင္နက္၊ လိပ္ျပာၾကီး၊ လိပ္ျပာငယ္၊ ေတာျပာၾကီး အစရွိသည့္နာမည္မ်ားျဖင့္ ကရင္လူမ်ိဳးစုမ်ားကို ကြဲျပားေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္ေလသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားတြင္ ထြင္းသင္တုိင္းသည္ အဓိကျဖစ္သည္။သင္တုိင္းအတုိအရွည္ရွိသည္။ သင္တုိင္းႏွင့္ ေဘာင္းဘီ၀တ္ေသာအမ်ိဳးႏွင့္ သင္တုိင္းႏွင့္ လံုခ်ည္၀တ္ေသာအမ်ိဳး ဟူ၍ ခြဲျခားႏုိင္သည္။သံေတာင္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းမွစ၍ အေရွ႕ဘက္ ကယားျပည္နယ္ ေျမာက္ဘက္ရွမ္းျပည္နယ္၊ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ ပ်ည္းမနာ၊ ရမည္းသင္း၊ အေရွ႕ဘက္တြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ မ်ိဳးႏြယ္စု အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ေဘာင္ဘီတုိ၊ ေဘာင္းဘီရွည္မ်ား ၀တ္ဆင္ၾကျပီး သင္တုိင္း(သို႔) ကိုယ္ထည္ ၾကဳတ္က်ယ္ေပၚ အတုိမ်ားကို ၀တ္ဆင္ၾကသည္။အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ သင္တုိင္းခါးျပတ္ႏွင့္ အနီ၊ အနက္နွင့္အျဖဴေရာင္ အဆင္းရွိ ထမီတုိ႔ကို ၀တ္ဆင္ၾကသည္။
လက္၀တ္ရတနာအျဖစ္ ေၾကးႏွင့္ေငြတုိ႔ကို အသံုးျပဳၾကသည္။ ေက်ာက္ေရာင္စံုပုတီးမ်ား သံုးၾကသည္။ နားေထာင္း၊ လည္ဆြဲ၊ လက္ေကာက္၀တ္မ်ားႏွင့္ ေငြေခါင္းပတ္မ်ား ေငြသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားမွာ ပဲခူးရုိးမ ရွိ စေကာကရင္ႏွင့္ ပုိးကရင္တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ သင္တုိင္းအနီ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ပုဆုိးမ်ား ၀တ္ဆင္ေနဆဲျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာလည္း သင္တုိင္းတုိ၊ သင္တုိင္းရွည္ ေခါင္းေပါင္းထမီမ်ားကို ၀တ္ဆင္ႏွစ္သက္ဆဲျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးထမီမ်ားကို ေအာက္ပါအတုိင္း ခြဲျခားထားသည္။
(၁)ရုိးရာထမီ( ထူရူ႕နီး)
(၂)လူငယ္၀တ္ထမီ(နီးဂူထူ)
(၃)အပ်ိဳေဘာ္၀င္စထမီ (နီးသိုင္းဆက္)
(၄)မပ်ိဳ၀တ္ထမီ(နီးေလာင္းေ၀ၚ) ဟူ၍ (၄) မ်ိဳးခြဲျခားထားသည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာေဒသရွိ ကရင္လူမ်ိဳးႏြယ္စုသည္ ရွမ္းဆန္ဆန္၀တ္လာျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ နီးစပ္ေရာေႏွာ ေနထုိင္သူတုိ႔မွာ ျမန္မာဆန္ဆန္၀တ္လာၾကသည္။ ေရႊက်င္ေက်ာက္ၾကီး အေရွ႕ဖာပြန္၊ လွိဳင္းဘြဲ႔ ေဒါနေတာင္ေျခတစ္ေလွ်ာက္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔သည္ သင္တုိင္းရွည္အျဖဴကိုသာ ၀တ္ဆင္ၾကသည္။အိမေထာင္က်မွသာ သင္တုိင္းတုိႏွင့္ အျခားအေရာင္အဆင္းရွိေသာ သင္တုိင္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္၀တ္ဆင္ေလ့ရွိသည္။
ယခင္ ကရင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မိမိမဂၤလာေဆာင္ရာတြင္ ၀တ္ဆင္မည့္ သင္တုိင္ႏွင့္ ထမီအား မိမိကိုယ္တုိင္ အလွပဆံုးေသာ ဆန္းသစ္ေသာ ဒီဇုိင္းမ်ား ကိုယ္တုိင္ရက္လုပ္သည္။ တစ္သက္လံုး သိမ္းဆည္းထားသည္။ အမ်ိဳးသမီးျခံဳမည့္ေဆာင္၊ အမ်ိဳးသားျခံဳမည့္ေဆာင္ကိုလည္း ကိုယ္တုိင္ရက္လုပ္သည္။ ထုိ သင္တုိ္င္းထမီမ်ား၊ ေျမး၊ျမစ္အထိ အျမတ္တႏုိး ကိုင္တြယ္၍ လြန္စြာ တန္ဖုိးထားၾကသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္...
KDA မွကူးယူသည္
Sunday, June 13, 2010
(ေဍမီေယါတ္ မ္ုအင္းဟွးစို၀္ (ပန္းသေျပနဲ႔ ၾကိဳဆိုေနမယ္)
တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိေရး၊ တရားမွ်တမွဳ ရရွိေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရရွိေရးအတြက္ အသက္ေပး ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားရဲ႔ ျပန္လာမယ့္လမ္းကို ပန္းသေျပနဲ႔ ၾကိဳဆိုေနမယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအတြက္ ဂုဏ္ျပဳ တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
Saturday, June 12, 2010
ေကအဲန္ယူ ၿခံဳခိုတိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ နအဖဘက္မွ ၁၂ဦး က်ဆံုး
ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း အေျခစိုက္လွ်က္ရွိသည့္ နအဖ တပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ တပ္အေျပာင္းအလဲလုပ္ရန္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ တပ္မ်ား ကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအဲန္ယူ)က ဇြန္လ ၁၀ရက္ေန႔က ႏွစ္ႀကိမ္ ၿခံဳခိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ နအဖဘက္မွ ၁၂ဦး က်ဆံုးခဲ့သည္ဟု သတင္းရရွိသည္။
ထိုေန႔ မနက္ ၁၁နာရီခန္႔အခ်ိန္တြင္ အင္အား တစ္ရာ၀န္းက်င္ရွိ နအဖ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၄၀၁)၊ (၄၀၉) တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ရင္း (၁၆)က ဘုရားသံုးဆူႏွင့္ သံျဖဴဇရပ္လမ္းရွိ ရဲတံခြန္ရြာအနီးတြင္တႀကိမ္၊ ခလရ(၂၈၄)တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ၿမိဳင္သာယာႏွင့္ အကလံုေက်းရြာအၾကားတြင္တႀကိမ္ ေျပာက္က်ားတိုက္ခိုက္ရာ နအဖဘက္မွ ၁၂ဦး က်ဆံုးကာ ၂၁ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည္ဟု ေကအဲန္ယူ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဗုိလ္မွဴးေစာလွေငြက ေျပာ သည္။
“ျဖစ္တာကေတာ့ အဲဒီေန႔မွာပဲ မနက္ ၁၁နာရီမွာတႀကိမ္၊ မြန္းလြဲပိုင္းမွာတႀကိမ္။ မနက္ပိုင္းပြဲမွာ နအဖဘက္က ၁၁ေယာက္ေသတယ္။ ၂၀က ဒဏ္ရာရတယ္။ မြန္းလြဲပိုင္းမွာေတာ့ နအဖဘက္ကပဲ ၁ေယာက္ေသ၊ ၁ေယာက္ ထိတယ္။”ဟု ေကအုိင္စီကို အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။
အနန္းကြင္းရွိ ဗ်ဴဟာ(၁)ကို တပ္ခ်ိန္းရန္ ေရာက္ရွိလာသည့္ နအဖ ခမရ(၄၀၁)၊ (၄၀၉)တပ္မ်ားကို ေကအဲန္ယူ တပ္ရင္း(၁၆)ဌာနခ်ဳပ္တပ္ဖြဲ႕ကလည္းေကာင္း၊ ခလရ(၃၂)ကို တပ္ေျပာင္းလဲရန္လာသည့္ ခလရ(၂၈၄)ကို ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၆)လက္ေအာက္ခံ အဆိုပါတပ္ရင္း၏ တပ္ခြဲ(၂)အဖြဲ႔က တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ေကအဲန္အယ္လ္ေအဘက္မွ ထိခိုက္က်ဆံုးမႈ မရွိဟု သိရသည္။
ယခုတိုက္ပြဲတြင္ က်ဆံုးသြားသည့္ နအဖတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားထဲတြင္ ဗ်ဴဟာမွဴးပါ၀င္သည္ဟု ခန္႔မွန္းရေၾကာင္း ထိုေဒသတြင္ ရွိေနသည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီမွ အမည္မ ေဖာ္လိုသူ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ယခုလို ေျပာၾကားခဲ့သည္။
“အဲဒီေန႔က ေကအဲန္ယူနဲ႔ နအဖ တိုက္ပြဲႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္တာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီတိုက္ပြဲက က်ဆံုးသြားတဲ့သူေတြထဲမွာ နအဖ ဗ်ဴဟာမွဴးတစ္ ေယာက္နဲ႔ စက္ဆရာ(ဆက္သြယ္ေရး)တစ္ေယာက္လည္း က်န္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္”ဟု ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၆) နယ္ေျမတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း နအဖႏွင့္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္မ်ားသည္ တိုက္ပြဲေပါင္း ၁၀ႀကိမ္ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလ ၁၄ရက္ေန႔က ေျခာက္နာရီၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တိုက္ပြဲႏွင့္ ယခုတိုက္ပြဲသည္ နအဖ ထိခိုက္က်ဆံုးမႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။